به روش های گوناگون از آبیاری تحت فشار با لوله ها و لوازم متفاوت که در آن آب بخش کوچکی از پای محصول را خیس میکند آبیاری قطره ای می گویند یا به عبارتی آبیاری قطرهای عبارت است از روشی که در آن آب با فشار حدود یک اتمسفر از قطره چکان های موجود به صورت قطرات ای در مورد مجاورت گیاه ریخته میشود.
بنابراین در این روش به میزان زیادی از اتلاف آب ، به صورت نفوذ عمقی ایجاد رواناب سطحی و تبخیر آب در مقایسه با روشهای سنتی و بارانی کاسته میشود اولین آبیاری قطره ای را میتوان به ایرانیان باستان اختصاص داد که در نواحی مرکزی ایران به خصوص در اطراف یزد و کرمان وجود داشته است.به این شکل که این مردمان کوزه های سفالی پای هر درخت یا هر گیاه چال می کردند که آب از کوزه به صورت قطره ای تراوش نموده و در اختیار گیاه قرار می گرفت.